موضوع صحبت ما، لاین جدید ایمپلنت بایوتری به نام فیکس است. لاین قبلی که هنوز هم وجود دارد، مدل کانونشنال بوده که هم در فک پایین و هم در فک بالا قابل استفاده است. در مدل کانونشنال، طراحی تردها به گونه‌ای است که به داشتن ثبات اولیه کمک کرده و نتایج موفقیت‌آمیزی در بکارگیری در انواع مختلف استخوان‌ها دارد. اما در مورد لاین فیکس، طراحی به سمتی رفته است که کار با ایمپلنت هم از نظر پروتزی و هم از نظر قطعاتی که قرار است برای بستن هیلینگ استفاده شود، بسیار راحت و آسان باشد و از طرفی به خصوص در موارد ایمپلنت فوری بتوان یک ثبات اولیه عالی داشت. چرا که یکی از مهمترین دغدغه‌های ما در مواردی که می‌خواهیم فرش ساکت ایمپلنت انجام دهیم، بدست آوردن ثبات اولیه است.

خیلی مواقع سؤال می‌شود که آقای دکتر چند وقت دیگر پروتز من را انجام می‌دهید و روکش ایمپلنت من را می‌گذارید. پاسخ این است که اگر نخواهیم کاشت فوری انجام دهیم، به طور میانگین حدود سه ماه طول می‌کشد اما زمان دقیق آن، بعد از انجام جراحی و کاشت ایمپلنت مشخص می‌شود، چرا که ممکن است پایداری اولیه نداشته باشیم. در واقع ایمپلنت را در ناحیه گذاشته‌ایم ولی ثبات اولیه ندارد طوری که حتی فینگر تورک هم نداریم یعنی وقتی می‌خواهیم کاور اسکرو را ببندیم می‌بینیم که ایمپلنت هم با آن می‌چرخد.

ما باید سعی کنیم که یک پایداری اولیه مناسب داشته باشیم تا با اطمینان خاطر بیشتری به بیمار بگوییم دقیقاً چه زمانی درمان پروتزی برای او قابل انجام است. به طور کلی، طراحی‌ها به سمتی رفته است که بهترین ثبات اولیه را ایجاد کند و در مورد قسمت سوپرا استراکچر نیز انتخاب متنوع‌تری برای درمان‌های پروتزی در اختیار ما قرار دهد.