از مهمترین عوامل ثبات و دوام ایمپلنت دندان می‌توان به قرارگیری ایمپلنت در موقعیت سه بعدی صحیح، دانسیته خوب و مناسب استخوان فک در محل کاشت و سالم بودن بافت نرم در اطراف آن اشاره کرد. جراحی دیجیتال ایمپلنت دندان به ما کمک می‌کند تا با آگاهی کامل از تمامی موارد ذکر شده، ایمپلنت را به طور دقیق و در بهترین موقعیت قرار دهیم و به سؤالاتی مانند اینکه آیا در ناحیه بی‌دندان بهتر است از یک ایمپلنت استفاده کرد یا دو ایمپلنت؟ یا در صورت زاویه داشتن دندان‌های مجاور، بهتر است ایمپلنت با چه زاویه‌ای قرار داده شود؟ به راحتی پاسخ دهیم.
در دندانپزشکی دیجیتال، نه تنها موقعیت قرارگیری ایمپلنت در دقیق‌ترین حالت و به درستی تعیین می‌شود بلکه در قسمت پروتز نیز به انتخاب بهترین و دقیق‌ترین محل برای قرارگیری روکش کمک می‌کند. با توجه به برند ایمپلنت مورد استفاده، از کیت Surgical Guide همان برند برای جراحی استفاده می‌کنیم. در این جراحی، جناب آقای دکتر امیررضا معیر از ایمپلنت Bio3 Implant و کیت Bio3 Surgical Guide (ساخت کشور آلمان) استفاده کردند.
جراحی دیجیتال ایمپلنت دندان در کلینیکال کیس
در مرحله اول لثه را برش زده و به استخوان فک، دسترسی ایجاد می‌کنیم. مزیت استفاده از جراحی دیجیتال این است که دیگر نیاز به مشاهده سمت باکال نخواهیم داشت.
در مرحله بعد، گاید را در جای خود قرار داده و از دریل استارتر استفاده می‌کنیم. با توجه به اندازه ایمپلنت، نقشه استفاده از دریل‌ها با اندازه‌های مختلف را تا رسیدن به اندازه نهایی حفره مشخص می‌کنیم. در این مرحله مهمترین هدف ما، کاهش حرارت ایجاد شده در استخوان فک و حفظ کیفیت آن است.
بعد از قرار دادن ایمپلنت، مقدار گشتاور را با استفاده از Ratchet اندازه‌گیری کرده و برحسب آن از کاور اسکرو یا هیلینگ اسکرو استفاده می‌کنیم. یکی از مزایای سیستم بایوتری این است که علاوه بر هیلینگ‌های نرمال، هیلینگ‌های بایولاین را که شکل آن منطبق با سطح مقطع دندانی است که ایمپلنت می‌شود، ارائه کرده است. بدین ترتیب، فرم ساکت بسیار طبیعی و زیباتر خواهد بود.
در مرحله آخر، بافت پیوندی را از کام برداشته و در محل ایمپلنت با بخیه زدن FGG، پریو و لینگوال فیکس می‌کنیم. ناحیه دهنده بافت نیز بخیه زده شده تا از خونریزی و اکسپوز آن جلوگیری شود.
