روش‌های مختلفی برای ساخت پروتز فوری وجود دارد که می‌تواند قبل یا بعد از جراحی مورد استفاده قرار گیرد. در این مورد جراحی، پروتز فوری ۴۸ ساعت بعد از عمل آماده و تحویل داده شد. در ابتدا اسکن بادی بسته شد و اسکن دهانی به طور دقیق و کامل انجام گرفت. خروجی کار به لابراتوار ارسال شد تا با استفاده از اباتمنت‌های تای بیس (Ti-Base) که لایبرری کامل دیجیتال دارند، پروتز به صورت پیچ شونده ساخته شود. بعد از یک روز، پروتز در لابراتوار ساخته و تحویل داده شد.
یکی از مزایای سیستم‌هایی که بیس خود را بر Immediate Loading و درمان‌های دیجیتال می‌گذارند این است که لایبرری قطعات پروتزی خود را به گونه‌ای طراحی کرده‌اند که می‌توان به راحتی از اباتمنت‌های دیجیتالی استفاده کرد و پروتز را طراحی نمود. اگر بخواهیم تمامی مراحل را به صورت دیجیتالی انجام دهیم ممکن است اباتمنت‌های استاندارد که به صورت مستقیم و زاویه‌دار تعریف شده‌اند نتوانند خیلی کمک کننده باشند اما با استفاده از اباتمنت‌های تای بیس می‌توانیم هم از لایبرری دیجیتال استفاده کنیم و هم یک پروتز پیچ شونده را به بیمار تحویل دهیم.
بحث اکلوژن در Immediate Loading نیز بسته به اینکه چه تعداد ایمپلنت کاشته می‌شود، موضوع بسیار مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در موارد فول لازم است که تماس‌های همزمان، هم تعداد و هم شدت را در دو طرف قوس داشته باشیم و بیمار را در اکسنتریک به صورت گروپ فانکشن هدایت کنیم. توصیه بعدی، مراقبت‌های بهداشتی است که باید به بیمار توضیح داده شود و در مورد رژیم غذایی نیز باید در مدت زمانی که استئواینتگریشن در حال انجام است غذاهای نرم بخورد. هنگام خواب نیز روی صورت نخوابند تا فشاری به ناحیه اعمال نشود.
ترجیح این است که بیماران تحت Immediate Loading در دسترس باشند تا بتوان طی چند هفته آن‌ها را فالو کرد تا در صورت بروز مشکل بتوان به سرعت آن را رفع نمود. شرایط بافت نرم و سطح رعایت بهداشت، یک روز بعد از قرار دادن پروتز و سه روز بعد از آن بررسی می‌شود.
