عمل ایمپلنت زمانی موفقیت‌آمیز است که نسبت به ماندگاری آن اطمینان حاصل شود. در صورتی که ایمپلنت کاشته شده دوام نیاورد، شکست ایمپلنت رخ می‌دهد. این اتفاق یک فرآیند پیچیده است که عواملی مانند ترومای جراحی، عدم رشد استخوان و کمیت یا کیفیت پایین استخوان روی آن اثر می‌گذارد. تشخیص زود هنگام شکست ایمپلنت کمک می‌کند تا جلوی تحلیل رفتن استخوان آلوئولی گرفته شود. در این صورت امکان جایگزینی ایمپلنت ناموفق با یک ایمپلنت جدید وجود خواهد داشت. شکست ایمپلنت دندان دلایل مختلفی دارد که در ادامه این مطلب، به توضیح آن‌ها می‌پردازیم.
۱- قرار دادن ایمپلنت در جهت نادرست
یکی از نکات مهم در کاشت ایمپلنت، احاطه شدن کامل آن توسط استخوان فک است. گاهی پیش می‌آید که موقعیت موجود در استخوان فک با موقعیت ایده‌آل برای قرار دادن ایمپلنت فرق دارد. در این شرایط ممکن است ایمپلنت به طور مناسبی در استخوان فک قرار نگیرد و در نتیجه، تاج دندان غیر طبیعی به نظر برسد، لثه عقب نشینی کند و ایمپلنت در اطراف لثه دیده شود.
۲- بی‌دقتی در قالب‌گیری و شکست ایمپلنت دندان
دندانپزشک بعد از قالب‌گیری از دندان‌های ایمپلنت شده، قالب را به آزمایشگاه می‌فرستد تا ساخت تاج مصنوعی دندان انجام شود. چنانچه قالب‌گیری با دقت انجام نشود ممکن است تاج دندان‌ها متناسب با ایمپلنت کاشته شده ساخته نشوند. بدین ترتیب وجود یک ناهماهنگی کوچک باعث ایجاد فاصله بین تاج دندان و لثه شده و ظاهر و عملکرد ایمپلنت را به خطر می‌اندازد. همچنین فضای ایجاد شده احتمال ورود باکتری‌ها به لثه را افزایش داده که ممکن است باعث بروز عفونت شود. عفونت را می‌توان کنترل و درمان کرد اما به احتمال زیاد نیاز به جایگزینی ایمپلنت خواهد بود که دو برابر شدن هزینه درمان را به دنبال دارد.
در صورت استفاده از سیمان برای پر کردن فضای موجود و اتصال تاج دندان جدید به پایه ایمپلنت نیز ممکن است سیمان به لثه بچسبد و عفونت ایجاد شود. به همین دلیل، تجربه جراح در گذاشتن تاج بدون کمترین فضای خالی بین آن و ایمپلنت، اهمیت زیادی دارد.
۳- عفونت ایمپلنت یا پری ایمپلنتیت
یکی از دلایل شکست ایمپلنت، پری ایمپلنتیت است. اینکه پری ایمپلنتیت یک بیماری است یا یک عارضه ناشی از قرار دادن جسم خارجی در حفره دندان، هنوز معلوم نیست. التهاب لثه در اطراف ایمپلنت به دلیل تکثیر باکتری رخ داده و ممکن است بلافاصله پس از جراحی بروز کند. پری ایمپلنتیت می‌تواند به لثه و استخوان اطراف ایمپلنت آسیب برساند و منجر به تحلیل رفتن استخوان یا شکست ایمپلنت شود. اگر چه پری ایمپلنتیت قابل درمان است اما در بیشتر موارد باید ایمپلنت عوض شود. بیماران دیابتی، سیگاری‌ها و افرادی که بهداشت دهان و دندان را رعایت نمی‌کنند، بیشتر در معرض عفونت باکتریایی هستند.
۴- آسیب‌های عصبی و شکست ایمپلنت دندان
آسیب عصبی زمانی رخ می‌دهد که ایمپلنت خیلی نزدیک به اعصاب دهان قرار گیرد. در صورتی که تجربه دندانپزشک کم باشد و از طرح درمان استفاده نکند، احتمال آسیب عصبی بیشتر می‌شود. طرح درمان به دندانپزشک کمک می‌کند تا با توجه به ساختارهای اصلی دهان و اعصاب، جایگذاری ایمپلنت را به بهترین نحو ممکن انجام دهد.
۵- عدم رعایت بهداشت دهان
عدم رعایت نکات مراقبتی و بهداشتی پس از دریافت ایمپلنت دندان ممکن است احتمال بروز عوارضی که منجر به شکست ایمپلنت می‌شود را افزایش دهد.
۶- عدم موفقیت در استخوان‌سازی و شکست ایمپلنت دندان
استخوان‌سازی در اطراف ایمپلنت باعث پیوند آن با استخوان فک می‌شود. این فرآیند معمولاً چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد. گاهی پیش می‌آید که استخوان به اندازه کافی در اطراف ایمپلنت رشد نکرده و همین باعث شل شدن یا حتی خارج شدن ایمپلنت از استخوان می‌شود. بنابراین دندانپزشک قبل از کاشت ایمپلنت، تراکم استخوان و سلامت آن را ارزیابی می‌کند و در صورت کمبود استخوان، عمل پیوند استخوان یا جراحی لیفت سینوس را انجام می‌دهد.
۷- شکستن ایمپلنت
با وجود اینکه ایمپلنت از یک فلز محکم ساخته شده است، در صورت شل شدن، ضعیف می‌شود و ممکن است در اثر حرکت بشکند.
۸- واکنش آلرژیک و شکست ایمپلنت دندان
ایمپلنت یک جسم خارجی بوده و ممکن است بدن شما نسبت به آن واکنش نشان دهد. به همین دلیل حتماً دندانپزشک خود را از وضعیت سلامت جسمانی و آلرژی به مواد مختلف مطلع کنید.
علائم شکست ایمپلنت دندان
اگر در مراحل اولیه یا پیشرفته شکست ایمپلنت دندان باشید ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
- مشکل در جویدن
- التهاب لثه
- پایین رفتن لثه
- سوزش و تورم
- جابجایی یا لق شدن ایمپلنت یا تاج مصنوعی دندان
- درد یا ناراحتی شدید
پیشگیری از شکست ایمپلنت دندان
به منظور جلوگیری از شکست ایمپلنت دندان کارهای زیر را انجام دهید:
- رعایت بهداشت دهان و دندان- مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، باکتری‌ها را از دندان و لثه پاک کرده و خطر تشکیل پلاک را به حداقل می‌رساند. بنابراین احتمال بروز عفونت و شکست ایمپلنت دندان تا حد زیادی کاهش می‌یابد. البته تا زمانی که لثه بهبود نیافته است نمی‌توانید ناحیه ایمپلنت شده را مسواک بزنید، اما باید مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان‌های مجاور را ادامه دهید. به منظور تمیز کردن ناحیه جراحی شده نیز می‌توانید دهان خود را با آب نمک گرم بشویید.
- سیگار نکشید- ترک کردن سیگار و تنباکو، به جلوگیری از تحریک لثه و بروز پری ایمپلنتیت کمک زیادی می‌کند. همچنین اگر می‌خواهید ایمپلنت عمر طولانی‌تری داشته باشد بهتر است قبل از جراحی، مصرف دخانیات و تنباکو را ترک کنید.
- تغییر رژیم غذایی به طور موقت- بعد از جراحی ایمپلنت بهتر است رژیم غذایی خود را به طور موقت تغییر دهید. در این دوره، خوردن غذاهای سفت و جویدنی ممکن است روند بهبود را کند کرده و به بخیه‌ها آسیب برساند و در نهایت منجر به شکست ایمپلنت شود. به طور کلی توصیه می‌شود که در ۲۴ ساعت اول پس از کاشت ایمپلنت، یک رژیم غذایی مایعات داشته باشید و در هفته اول بهبودی، غذاهای نرم بخورید.
- رعایت نکات مراقبتی بعد از عمل- عفونت یک خطر تهدید کننده در موفقیت‌آمیز بودن هر نوع عمل جراحی است. در کاشت ایمپلنت نیز عفونت باعث التهاب لثه شده و ممکن است جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک را مختل کند. در این شرایط، دندانپزشک آنتی‌بیوتیک خوراکی یا محلول شستشوی ضد باکتریال تجویز می‌کند تا خطر عفونت و در نتیجه، شکست ایمپلنت دندان را کاهش دهد.
منبع
narrewarrendentalcare.com.au/possible-causes-of-dental-implant-failure-symptoms-and-prevention
